Dagelijks tussen 8 en 20 uur
073 203 22 22
073 203 22 22
Heeft u te maken met een ex partner die de (kinder-)alimentatie niet betaalt? Dan kunt u het LBIO (www.lbio.nl) of een gerechtsdeurwaarderskantoor inschakelen om de achterstallige alimentatie te incasseren. Geen enkele andere instantie of organisatie kan of mag uw alimentatie incasseren. Dit is alleen voorbehouden aan het LBIO of een gerechtsdeurwaarderskantoor.
De gerechtsdeurwaarder inschakelen werkt over het algemeen sneller, maar is voor u wel duurder dan het LBIO. Het LBIO kunt u namelijk gratis inschakelen, maar zal over het algemeen meer tijd nodig hebben om uw achterstallige (kinder-)alimentatie vordering te incasseren, dan de gerechtsdeurwaarder.
Dat komt omdat het LBIO eerst een vriendelijke brief naar uw ex partner stuurt met het verzoek om binnen drie weken te betalen. Gerechtsdeurwaarders gaan direct over tot het persoonlijk bezoeken van uw ex partner en zullen de achterstallige alimentatie per deurwaardersexploot aanzeggen en daarmee formeel de achterstallige alimentatie opeisen. De gerechtsdeurwaarder doet dan namelijk “bevel” om binnen twee dagen alles te betalen. Betaalt uw ex partner niets en komt er geen betalingsvoorstel binnen deze twee dagen na het persoonlijke bezoek van de gerechtsdeurwaarder? Dan zal de deurwaarder zonder twijfel overgaan tot beslaglegging op bijvoorbeeld salaris, de bankrekening of de auto. De deurwaarder zal de kosten die hij maakt (voor een deel) bij u in rekening brengen. Daarnaast zal de deurwaarder vanzelfsprekend ook uw ex partner kosten in rekening brengen als hij overgaat tot beslaglegging.
Gerechtsdeurwaarders mogen in tegenstelling tot het LBIO tot 5 jaar terug achterstallige alimentatie opeisen. Het LBIO mag maar tot slechts een half jaar achterstallige alimentatie opeisen bij uw ex partner. Daarnaast kan het LBIO u niet helpen wanneer de wettelijke indexatie van uw alimentatie niet wordt betaald. Gerechtsdeurwaarders mogen wél de achterstallige indexatie met betrekking tot de alimentatie opeisen, ook tot 5 jaar terug.
Wanneer u recht heeft op achterstallige alimentatie die al ouder is dan 5 jaar, is deze vordering overgegaan in een natuurlijke verbintenis. Met andere woorden, u heeft er nog wel recht op, maar u kunt het niet door middel van een gerechtsdeurwaarder (of het LBIO) afdwingen of opeisen.
U kunt het vergelijken met een weddenschap die u heeft gewonnen. De verliezer van de weddenschap kunt u niet voor de rechter dagen als de tegenprestatie door de verliezer niet wordt nagekomen.
U mag de niet betaalde achterstallige alimentatie echter wel verrekenen met uw ex partner, wanneer u uw ex partner op een bepaald moment nog geld verschuldigd zou zijn. De termijn om te mogen verrekenen verjaart namelijk pas na 20 jaar. Op deze manier kan er mogelijk toch nog enige genoegdoening plaatsvinden als het niet zou lukken om de achterstallige alimentatie op te eisen.
Betaalt uw ex partner geen of telkens te laat de (kinder-)alimentatie? Dan mag de gerechtsdeurwaarder om de achterstallige alimentatie op te eisen:
Als u een gerechtsdeurwaarder gaat inschakelen om de achterstallige alimentatie op te eisen, dan zal er eerst gevraagd worden of uw ex partner in loondienst werkt. Als dit het geval is, dan is het volstrekt logisch dat wanneer uw ex partner na uitreiking van het deurwaardersexploot volhardt in het niet betalen van de achterstallige alimentatie, er beslag wordt gelegd op zijn of haar salaris. Gerechtsdeurwaarders noemen dit “loonbeslag”. Sinds 1 januari 2021 krijgt de schuldeiser altijd minimaal 5% van het netto salaris bij beslaglegging.
Vroeger was het maar de vraag of beslaglegging op het salaris nuttig was om te doen. Dat komt omdat er een beslagvrije voet in acht moest worden genomen. Bijvoorbeeld dat de eerste € 1800,- die uw ex partner netto verdiende niet mocht worden beslagen. Alleen hetgeen er netto meer werd verdiend dan deze € 1800,- mocht worden beslagen en werd dan afgedragen door de werkgever aan de beslagleggende deurwaarder.
Wanneer iemand maar 20 of 24 uur werkte per week, had beslaglegging helemaal geen zin. Dat kwam omdat er vaak niet méér werd verdiend dan de hoogte van de beslagvrije voet, door het geringe aantal uren dat per week werd gewerkt. Het was voor de schuldenaar ook helemaal niet interessant om méér te werken, want dan werd het extra verdiende salaris door de werkgever ingehouden en overgemaakt naar het gerechtsdeurwaarderskantoor dat beslag had gelegd op het salaris.
Gelukkig is dit per 1 januari 2021 veranderd. Hierdoor krijgt de schuldeiser altijd minimaal 5% van het netto salaris. Hierdoor heeft het vaak wel zin om loonbeslag te leggen en kan de achterstallige alimentatie toch worden geïncasseerd.
Maar wat als uw ex partner niet in loondienst werkt, maar ondernemer is? Dan kan namelijk vrij eenvoudig “gespeeld” worden met de vergoeding die uw ex partner zichzelf toebedeelt, waardoor eenvoudig kan worden aangetoond dat er op papier een gering inkomen is. Dan kan er namelijk helemaal geen loonbeslag worden gelegd. In dat geval zijn er gelukkig andere beslag mogelijkheden.
Als uw ex partner ondernemer is en niet in loondienst werkt, kan er geen loonbeslag gelegd worden. Dan zal de gerechtsdeurwaarder vragen of u de opdrachtgevers dan wel klanten van uw ex partner kent? Onder de opdrachtgevers waar uw ex partner voor werkt kan en mag beslag worden gelegd op de vergoeding die uw ex partner krijgt voor de werkzaamheden die hij of zij verricht voor deze opdrachtgever.
Als uw ex partner bijvoorbeeld schilder, loodgieter of webdesigner is en vaak wordt ingehuurd door een vaste opdrachtgever, kan onder deze vaste opdrachtgever beslag worden gelegd op de vergoeding die uw ex partner krijgt voor de verrichte werkzaamheden.
Gerechtsdeurwaarders noemen dit beslag dan ook wel “derdenbeslag”. Dat komt omdat de derde partij, de opdrachtgever van uw ex partner, nog geld verschuldigd is aan uw ex partner. Er zijn immers werkzaamheden/diensten verricht die betaald dienen te worden aan uw ex partner. Als deze betalingen nog niet zijn verricht, mag de gerechtsdeurwaarder daar beslag op leggen.
Omdat de opdrachtgevers van uw ex partner bij het UWV niet bekend zijn, zoals een werkgever dit wel is, dient u de gerechtsdeurwaarder te informeren voor welke opdrachtgever(s) uw ex-partner werkzaamheden verricht. De gerechtsdeurwaarder kan dit namelijk zelf niet achterhalen. U zal de gerechtsdeurwaarder zodoende moeten helpen met de namen van opdrachtgevers waar uw ex partner werkzaamheden voor verricht.
Het kan zodoende handig zijn om uw ex partner te (laten) volgen op Facebook, Instagram, LinkedIn of door middel van een GPS tracker onder zijn of haar auto.
Als beslaglegging op het salaris of onder de opdrachtgevers van uw ex partner geen betaling oplevert, dan mag de gerechtsdeurwaarder beslag leggen op de banktegoeden van uw ex partner. U dient dan wel een vermoeden te hebben bij welke bank uw ex partner bankiert. U hoeft niet het rekeningnummer te weten. Daar komt de gerechtsdeurwaarder zelf wel achter als hij “bankbeslag” legt.
In verband met de nieuwe beslagregels die per 1 januari 2021 zijn ingegaan, heeft beslaglegging op de bankrekening van uw ex partner niet altijd effect. Vroeger werd het gehele saldo beslagen en kwam dit ten gunste van de schuldeiser. Sinds 1 januari moet er grofweg meer dan € 2.000,- op de bankrekening staan, wil het bankbeslag doel treffen. Het saldo dat hoger is dan € 2.000,- is dan voor beslag vatbaar. Staat er bijvoorbeeld € 5.000,- op de rekening, dan valt er zodoende € 3.000,- onder het beslag. Dat komt omdat de Wetgever schuldenaren in staat wil stellen om andere financiële verplichtingen na te komen, zoals het betalen van gas, water, elektriciteit, huur, hypotheek of verzekeringen.
Mocht u geen idee hebben bij welke bank uw ex partner momenteel een bankrekening heeft, dan mogen gerechtsdeurwaarderskantoren navraag doen bij verschillende banken. De bank zal echter alleen verklaren of er een rekening wordt aangehouden. De bank mag (nog) niet verklaren of er een positief saldo is. Hopelijk gaat dit in de toekomst wel gebeuren, zodat beslaglegging ook echt effect heeft en onnodige beslagkosten bespaard kunnen worden.
Nu kan het namelijk voorkomen dat er beslag wordt gelegd op de bankrekening van de schuldenaar, wat overigens ook direct gevolgen heeft voor de spaarrekening en eventuele en/of rekeningen, zonder dat het beslag doel treft. Het saldo van deze rekeningen wordt namelijk ook (automatisch) beslagen. Maar ja als er in totaal minder dan ongeveer € 2.000,- op de rekeningen staat, treft het beslag geen doel.
Als beslaglegging op het inkomen of de bankrekening niet tot betaling van de achterstallige alimentatie heeft geleid, mag de gerechtsdeurwaarder beslag leggen op de bezittingen van uw ex partner.
De gerechtsdeurwaarder zal eerst kijken in het register van de Rijksdienst voor het Wegverkeer (RDW) of uw ex partner een voertuig op zijn of haar naam geregistreerd heeft staan. Dat zou een brommer, motor of auto kunnen zijn, zolang het geen lease voertuigen betreffen, mag de gerechtsdeurwaarder er beslag op leggen.
De gerechtsdeurwaarder mag er eveneens voor kiezen om het voertuig direct in gerechtelijke bewaring te stellen (als hij het betreffende voertuig ziet), en hij het vermoeden heeft dat het voertuig anders zou kunnen “verdwijnen” of zal worden verkocht.
Wanneer de gerechtsdeurwaarder het voertuig in gerechtelijke bewaring stelt, wordt een sleepbedrijf of autoberger gebeld en wordt het voertuig onder begeleiding van de gerechtsdeurwaarder weggesleept en naar het depot van de berger gebracht. Daar moet het van de Wetgever minimaal 1 maand blijven staan, en dan mag het voertuig per executieveiling worden verkocht.
De gerechtsdeurwaarder zal hiertoe alleen overgaan als de executieverkoop opbrengsten meer zullen bedragen dan dat er aan kosten gemaakt dienen te worden. Bij een oude auto met een geringe waarde zal daartoe niet overgegaan worden. Bij een relatief jonge auto, zal de gerechtsdeurwaarder vermoedelijk wel overgaan tot in gerechtelijke bewaringstelling.
Als uw ex partner geen auto heeft, mag de gerechtsdeurwaarder beslag leggen op bezittingen, huisraad, hobby spullen, of (waardevolle) verzamelingen van uw ex partner. Ook Bitcoins, domeinnamen, aandelen, kunstvoorwerpen, schilderijen, een boot, sloep, tuinhuis, elektrische fiets, drone, of caravan mag de gerechtsdeurwaarder in beslag nemen. Wel dienen de in beslag te nemen spullen bij een eventuele verkoop, meer op te leveren dan dat de gerechtsdeurwaarder aan kosten maakt. Anders is het “water naar de zee dragen”. Wanneer de huisraad/inboedel van uw ex partner bijna niets waard is en zelfs de “kringloopwinkel” de spullen nog niet zou willen komen ophalen, heeft beslaglegging op die spullen geen zin. De spullen die in beslag genomen worden, moeten wel “verkoopbaar” zijn.
Wanneer uw ex partner geen (dure) auto’s op naam heeft staan of andere waardevolle spullen heeft waar beslag op gelegd kan worden, wordt het lastig om de achterstallige alimentatie te incasseren. Er kan dan wel beslag gelegd worden op de eigen woning van uw ex partner.
LET OP, dit kan alleen als uw ex partner eigenaar is van deze woning. Als uw ex partner een woning huurt, kan er geen beslag worden gelegd op deze woning. Heeft uw ex partner wél een eigen woning, maar wordt deze verhuurd? Dan kan er zowel beslag op de woning als op de huurinkomsten ervan worden gelegd.
Beslaglegging op de woning is zodoende een mogelijkheid om de achterstallige alimentatie betaald te krijgen. Echter als de woning niet op Funda te koop staat en er geen overwaarde in de woning zit, is het in beslag nemen van de woning vaak niet zinvol.
Vanzelfsprekend mag er wettelijk gezien wél beslag op de woning worden gelegd. Als betaling van de achterstallige alimentatie dan alsnog uitblijft, kan de verkoop van de woning afgedwongen worden. Wat veel mensen echter niet weten, is dat wanneer de schuldeiser (u in dit geval) de executieverkoop van een woning in gang wil zetten, dit u dan ongeveer € 10.000,- kost.
Dat komt omdat de notaris veel kosten maakt die wettelijk gezien niet op de schuldenaar verhaald mogen worden. Daarnaast moet het gaan om een substantiële alimentatie achtsterstand van bijvoorbeeld meer dan € 20.000,-. Het is namelijk niet proportioneel om een woning gedwongen te verkopen als de alimentatie achterstand “slechts” € 3.000,- bedraagt.
Is er een deel van de hypotheek afbetaald en is de woning in de afgelopen jaren gestegen in waarde (staat de woning dus niet “onder water”), dan is beslaglegging op de woning wel zinvol.
Als beslaglegging op de voorgaande bezittingen, vermogensbestanddelen, inkomen of woning van uw ex partner niet zinvol of mogelijk is, maar uw ex partner wél een eigen woning heeft, dan kan het zinvol zijn om beslag onder de Belastingdienst te leggen.
De belastingteruggave van bijvoorbeeld de hypotheekrente kan dan beslagen worden. Dit levert al snel enkele honderden euro’s per kwartaal op.
Daarnaast wordt dan ook automatisch een eventuele Belastingteruggave van de inkomstenbelasting of eventuele omzetbelasting (als uw ex partner zzp-er is) beslagen. De Belastingdienst zal na de beslaglegging de gelden die zij normaal gesproken aan uw ex partner uitkeren, overmaken naar het gerechtsdeurwaarderskantoor dat het beslag heeft gelegd.
Alleen als uw vordering achterstallig kinderalimentatie of partner alimentatie betreft, kan en mag uw ex partner (voor de periode van maximaal één jaar) naar de gevangenis worden gestuurd als de alimentatie achterstand niet wordt betaald.
Dit is een zeer ingrijpende maatregel waar de rechter apart toestemming voor moet geven. Een advocaat moet daarvoor een kort geding procedure opstarten. De rechter zal in deze gerechtelijke procedure overtuigd moeten worden (door helder bewijs te leveren) dat uw ex partner wél kan betalen, maar dit (principieel) niet wil.
Vanzelfsprekend kan dit alleen als alle voorgaande beslagpogingen niet succesvol zijn geweest of dat vooraf duidelijk is dat er geen inkomen, vermogen, of bezittingen (in Nederland) in beslag genomen kunnen worden, maar dat ze er wel zijn, bijvoorbeeld in het buitenland.
Het is een zeer effectieve methode om uw ex partner te motiveren om wél de achterstallige alimentatie te (gaan) betalen. Veel ex partners kiezen er voor om na betekening van de dagvaarding, waarin ze worden opgeroepen om zich te verantwoorden voor de rechter waarom ze weigeren de alimentatie te betalen, alsnog een betalingsregeling overeen te komen, daar ze niet naar de gevangenis willen worden gestuurd.
Het is echter geen goedkope procedure. De eigen bijdrage in de kosten om uw ex partner veroordeeld te krijgen tot “gijzeling”, of “lijfsdwang”, thuis op te halen en af te leveren bij de gevangenis (het huis van bewaring), ligt ongeveer tussen de € 8.500,- en € 15.000,-. Vanzelfsprekend zijn dit indicatieve bedragen en mag een gedeelte van deze kosten verhaald worden op uw ex partner, maar dan moet uw ex partner wel in staat zijn om die te kunnen betalen.
U kunt alles over het naar de gevangenis sturen van uw ex partner lezen in de blog die hier speciaal over is geschreven.
Als geen enkele van de voorgaande beslagmogelijkheden soelaas biedt en het naar de gevangenis sturen van uw ex partner te kostbaar is, of omdat u het bewijs niet rond krijgt om de rechter te overtuigen dat uw ex partner wél de financiële middelen heeft, maar weigert om de achterstallige alimentatie te betalen, kunt u altijd nog het persoonlijke faillissement van uw ex partner aanvragen.
Voorwaarde om het faillissement aan te laten vragen, wat overigens met behulp van een advocaat dient te gebeuren, is dat er meerdere schulden moeten zijn. Dit kan een hypotheekschuld of een Belastingschuld zijn. Het mag ook een geheel andere schuld zijn, zoals bijvoorbeeld een lening die uw ex partner niet terugbetaalt.
De andere schuldeiser hoeft niet per definitie akkoord te gaan met het aanvragen van het faillissement. U mag ook faillissement aanvragen zonder toestemming van deze schuldeiser. De schulden hoeven namelijk alleen maar vermeld te worden in de faillissementsaanvraag. De faillissementsaanvraag kan overigens wél gezamenlijk worden gedaan, maar dit hoeft dus niet.
De Voordeligste Deurwaarder heeft een “packagedeal” met een ervaren advocaat die iedere week faillissement aanvraagt van mensen die weigeren te betalen. Hoeveel tijd de advocaat hier ook mee bezig is, of op welke locatie ook in Nederland het faillissement aangevraagd moet worden. U betaalt het vaste bedrag van € 1.480,- inclusief btw.
Deze kosten krijgt u terug wanneer uw ex partner toch de achterstallige alimentatie gaat betalen. Wordt uw ex partner uiteindelijk failliet verklaard, dan bent u deze kosten vermoedelijk kwijt. Ze zijn wel hoog preferent. Dat wil zeggen dat de curator of bewindvoerder ze aan u zal uitkeren als er nog wat gelden worden aangetroffen bij uw ex partner, of wanneer de bezittingen te gelden kunnen worden gemaakt.
Wilt u meer weten over de mogelijkheden om achterstallige alimentatie op te eisen bij uw ex partner? Bel tijdens kantooruren naar 073 203 22 22 of mail dan De Voordeligste Deurwaarder via sales@devoordeligstedeurwaarder.nl en vraag naar gerechtsdeurwaarder Jurgen Zuurman. Hij heeft deze blog geschreven en kan u vrijblijvend informeren over de mogelijkheden om uw achterstallige (kinder-)alimentatie te incasseren.
