Dagelijks tussen 8 en 20 uur
073 203 22 22
073 203 22 22
Ook na een echtscheiding hebben ex-partners in veel gevallen nog de plicht om financieel voor elkaar te zorgen. Vaak is de meest financieel draagkrachtige partner verplicht om een financiële bijdrage te leveren voor het levensonderhoud van de minst draagkrachtige partner, de zogenoemde partneralimentatie. Indien er kinderen zijn voortgekomen uit het huwelijk kan het ook zijn dat de financieel meest draagkrachtige partner kinderalimentatie of co-ouderschap alimentatie moet betalen.
Partneralimentatie moet in principe betaald worden als één van de partners onvoldoende inkomsten heeft en in redelijkheid niet in staat wordt geacht om zelf voldoende inkomsten te verwerven om een gelijkwaardig bestaan voort te kunnen zetten. Bijvoorbeeld als de ene partner carrière heeft kunnen maken en de andere partner dit mogelijk heeft gemaakt door voor de kinderen te zorgen. Uiteraard geldt daarbij de voorwaarde dat de andere (carrière) partner voldoende draagkracht heeft om deze financiële bijdrage te betalen.
Indien uw ex-partner de partneralimentatie weigert te betalen, dan kan de echtscheidingsbeschikking worden afgegeven aan een deurwaarder. Deze zal vervolgens overgaan tot incassering van de achterstallige alimentatie. Daarvoor heeft de deurwaarder verschillende wettelijke bevoegdheden tot zijn beschikking, zoals loonbeslag, bankbeslag of de gedwongen verkoop van auto, inboedel of woning.
De plicht om partneralimentatie te betalen stopt op het moment dat uw ex-partner aan wie moet worden betaald, hertrouwt, een geregistreerd partnerschap aangaat, gaat samenwonen of op enige andere wijze over voldoende inkomen beschikt.
De termijn voor partneralimentatie is per 1 januari 2020 gewijzigd. Voor scheidingen die vóór 31 december 2019 zijn aangevraagd, stopt de partneralimentatie na 12 jaar. Voorwaarde hierbij is wel dat het huwelijk langer heeft geduurd dan 5 jaar. Indien het huwelijk korter duurde dan 5 jaar, dan is de duur van de partneralimentatie net zo lang als het huwelijk heeft geduurd.
De Wet herziening partneralimentatie heeft ertoe geleid dat de termijn voor partneralimentatie in principe wordt teruggebracht naar maximaal vijf jaar. Hierop gelden enkele uitzonderingen. Zo houdt de partner die partneralimentatie ontvangt minimaal recht op partneralimentatie tot het jongste kind uit het huwelijk 12 jaar is.
Het bedrag dat voor het verzorgen van de kinderen wordt betaald heet kinderalimentatie. De verzorgende ouder heeft recht op kinderalimentatie totdat het kind meerderjarig is (18 jaar). Voor kinderen tot 21 jaar geldt een zogenoemde ‘voortgezette onderhoudsplicht’. Dat wil zeggen dat ouders een financiële bijdrage moeten leveren in de kosten van levensonderhoud en studie als het kind dit zelf nog niet kan betalen. Het bedrag van de kinderalimentatie kan dan in overleg rechtstreeks aan het kind zelf worden betaald.
Het uitgangspunt bij betaling van kinderalimentatie is ervoor te zorgen dat het kind er qua levensstandaard zo min mogelijk op achteruitgaat ten opzichte van de situatie vóór de scheiding. Voor het kind moet de situatie bij beide ouders ongeveer gelijk zijn. De rechter stelt de hoogte van de kinderalimentatie onder meer vast op basis van de behoefte van het kind, het gezinsinkomen, de draagkracht van de ex-partner en de omgangsregeling.
Wanneer een bedrag voor kinderalimentatie is afgesproken, of als dit bedrag is vastgesteld door de rechter, dan vallen in principe alle kosten van de kinderen hieronder. Normaal gesproken hoeft een ex-partner dus naast kinderalimentatie geen verdere bijdrage meer te betalen, tenzij anders wordt afgesproken.
Indien ex-partners samen geen afspraken kunnen maken over de kinderalimentatie, dan kan de rechter worden gevraagd om de hoogte van de kinderalimentatie te bepalen. De rechter stelt dan tevens vast hoeveel alimentatie en onder welke voorwaarden deze betalingen moeten plaatsvinden. Ook als ex-partners samen afspraken maken over de kinderalimentatie is het verstandig de afspraken officieel vast te laten leggen en te laten bekrachtigen door de rechter. Pas dan kan de partner die alimentatie ontvangt rechten ontlenen aan de gemaakte afspraken en kan een deurwaarder worden ingeschakeld indien de ex-partner besluit om te stoppen met het betalen van alimentatie.
Bij co-ouderschap zijn de kinderen afwisselend bij de ene én de andere ouder. Uitgangspunt is dat in zo’n geval bij beide huishoudens de situatie voor het kind ongeveer gelijk moet zijn. Zijn de inkomens van de ex-partners gelijk en is de omgangsregeling echt 50/50 verdeeld? Dan hoeft er geen alimentatie betaald te worden. Is er wel een verschil tussen de inkomens van beide ex-partners? Dan moet er wel een alimentatiebedrag worden afgesproken. Dit geldt ook als de kinderen meer bij de ene ouder zijn dan bij de ander.
Weigert uw ex-partner om de partner-, kinder- of co-ouderschap alimentatie te betalen? Dan helpt De Voordeligste Deurwaarder u graag om de achterstallige alimentatie alsnog te incasseren. Of het nu gaat om een paar maanden aan alimentatie die niet betaald is, of meer dan een half jaar aan achterstallige partner-, kinder- of co-ouder alimentatie. Wij kunnen zelfs tot vijf jaar terug onbetaalde alimentatie innen, inclusief de bijkomende indexatie van de alimentatie, waar u wettelijk gezien recht op heeft . U wordt daarbij volledig ontzorgd.
Heeft u vragen na het lezen van deze blog? Aarzel niet en neem contact met ons op! Bel naar 073-203 22 22 of mail naar sales@devoordeligstedeurwaarder.nl.
