Voert u zelf een gerechtelijke procedure? Houd dan rekening met de substantiëringsplicht! In deze blog leggen we uit wat deze plicht precies inhoudt en wat belangrijk is voor u om te weten. Steeds meer particulieren voeren zelf de regie over een gerechtelijke procedure die zij bij de (kanton)rechter opstarten. Wanneer u zeker bent van uw zaak én de kosten van een advocaat wil besparen, kunt u ervoor kiezen om zelf uw dagvaarding op te stellen. Dan komt de substantiëringsplicht om de hoek kijken.
Het is belangrijk dat een dagvaarding zo volledig mogelijk is geschreven. In dit document staan namelijk alle details vermeld die essentieel zijn voor de behandeling van de gerechtelijke procedure. De substantiëringsplicht houdt in dat u als eiser niet alleen uw eigen standpunt (juridisch gezien) weergeeft, maar in de dagvaarding direct de eventuele verweren van de wederpartij vermeldt. Inclusief de onderbouwing van de wederpartij en uw reactie hierop. Wanneer uw zaak wordt behandeld, stelt de (kanton)rechter het op prijs als u zo volledig en eerlijk mogelijk bent in zowel bewijslast én onderbouwing. Op die manier kan de zaak sneller afgehandeld worden en een uitspraak worden gedaan. Heeft de wederpartij geen verweer aangevoerd? Vermeld dit dan in uw dagvaarding.
Ja, deze plicht is opgenomen in de wet. In de praktijk wordt er weliswaar soepel mee omgegaan. Soms worden er consequenties verbonden aan het niet-nakomen ervan. Uw geschreven dagvaarding kan bijvoorbeeld nietig worden verklaard. Alleen al daarom adviseren wij onze klanten om de substantiëringsplicht serieus te nemen. Het bevordert bovendien een eerlijke en snellere rechtsgang. Daarnaast laat u als eiser zien de zaak grondig te hebben onderzocht en beschreven te hebben. Er kan dus geen “konijn” meer uit de hoge hoed van de gedaagde partij tevoorschijn komen. Procedures worden dankzij deze plicht over het algemeen sneller afgerond. In de inleidende dagvaarding is naast het eigen standpunt immers het standpunt van de wederpartij en de gegeven reactie hierop beschreven. De wederpartij krijgt na betekening van de dagvaarding de gelegenheid om hier schriftelijk (of mondeling tijdens de zitting) op te reageren.
De substantiëringsplicht is een handig middel dat diverse voordelen biedt voor zowel de eiser als wederpartij:
Een dagvaarding die in een gerechtelijke procedure wordt uitgebracht, moet niet alleen voldoen aan de substantiëringsplicht maar ook aan de bewijsaandraagplicht. Deze plichten lijken op elkaar, maar er is een belangrijk verschil. Bij de substantiëringsplicht bent u als eiser verplicht om de verweren van de gedaagde partij te verwoorden in de dagvaarding. De bewijsaandraagplicht houdt in dat u als eiser bewijsmogelijkheden moet aandragen en bijvoegen bij uw dagvaarding. Uiteindelijk moeten beide plichten ertoe leiden dat zowel de wederpartij als de rechter snel over de essentiële gegevens van de procedure beschikken. Dat maakt het voor een rechter makkelijker om conclusies te trekken en vonnis te wijzen.
De dagvaardingsprocedure en verzoekschriftprocedure zijn de twee belangrijkste procedures die we in Nederland kennen. In de dagvaardingsprocedure staan de eiser en gedaagde tegenover elkaar. U vraagt de rechter over een oordeel over (vaak een financieel) conflict. De verzoekschriftprocedure lijkt hierop, alleen wordt dan gesproken van een verzoeker en een verweerder. Dit betreffen vaak familiaire zaken zoals een verzoek tot echtscheiding en alimentatiezaken. Aan de rechter wordt dan gevraagd om een beslissing te nemen en de hoogte van bijvoorbeeld de alimentatie vast te stellen, of hoe vaak de kinderen hun vader/moeder kunnen zien. Een verzoekschriftprocedure komt dus vaak voor in het personen- en familierecht.
U hebt geen advocaat nodig om te procederen bij de sector kanton van de rechtbank, hier worden onder andere huurrechtzaken, arbeidsrechtzaken en financiële geschillen met een waarde van minder dan € 25.000,- behandeld.
Een reguliere dagvaardingsprocedure begint schriftelijk. De gedaagde kan op de door u uitgebrachte dagvaarding reageren met een mondeling of schriftelijk verweer, dit heet de ‘conclusie van antwoord’. Daarin legt de gedaagde partij uit op welke punten hij het eens of niet eens is met de eisende partij. Na de dagvaarding en conclusie van antwoord vindt er vaak een zitting plaats, dit wordt de ‘comparitie’ genoemd. Beide partijen krijgen dan de ruimte om hun kant van het verhaal te vertellen en worden er door de rechter vragen gesteld zodat de rechter zoveel mogelijk informatie krijgt om een correcte beslissing te nemen. Mocht op dat moment tussen eiser en gedaagde onverhoopt geen schikking getroffen kunnen worden, dan volgt een gerechtelijke uitspraak, dat vonnis wordt genoemd.
Wilt u zelf de regie voeren over een dagvaardingsprocedure of zelf een gerechtelijke procedure opstarten? U hebt in Nederland het recht om zelf een gerechtelijke procedure op te starten. Het is lang niet altijd verplicht om een advocaat of jurist in te schakelen. Maak gebruik van onze gratis voorbeeld dagvaarding. Houd er rekening mee dat “wie eist, bewijst”. Zorg dat u meteen bij de inleidende dagvaarding de substantiëringsplicht serieus neemt. U komt hiermee als eiser goed beslagen ten ijs en u bespaart kosten voor een lang slepende gerechtelijke procedure. De dagvaarding moet altijd betekend worden door een gerechtsdeurwaarder. Heeft u moeite met het schrijven van een goed onderbouwd verhaal of wilt u graag een juridisch inhoudelijke controle uit laten voeren? Wij helpen u graag met juridisch advies.
Bel tijdens kantooruren naar 073 203 22 22 of neem contact met ons op.